LED ZEPPELIN Led Zeppelin III 2LP

Led Zeppelin III – trzeci studyjny album brytyjskiego zespołu rockowego Led Zeppelin. Został nagrany pomiędzy styczniem a sierpniem 1970 i wydany 5 października 1970 przez wytwórnię Atlantic Records. Skomponowany w większości w odległym domku w Walii zwanym Bron-Yr-Aur, charakteryzował się znacznie mocniejszym akcentowaniem muzyki folkowej i dźwięków gitary akustycznej. Było to zaskoczeniem zarówno dla fanów, jak i krytyków, w rezultacie spotkało się z raczej obojętnymi ocenami. Mimo że nie jest jednym z najlepiej sprzedających się albumów w dorobku zespołu, Led Zeppelin III jest doceniany i chwalony jako kamień milowy w historii zespołu.

Wiele utworów umieszczonych na albumie zostało skomponowanych w Bron-Yr-Aur, XVIII-wiecznej chatce w Gwynedd, w Walii, wybudowanej na szczycie wzgórza ponad doliną Dyfi, 3 mile na północ od miasteczka Machynlleth. Jimmy Page i Robert Plant postanowili spędzić tam trochę czasu po wyczerpującej trasie koncertowej po Ameryce Północnej by grać i komponować nowe utwory. Większy nacisk zespołu na dźwięki akustyczne mógł mieć swoją przyczynę w odległym usytuowaniu chatki, w której nie było bieżącej wody ani elektryczności.

Jak Page wyjaśniał później:

Po bardzo intensywnej trasie koncertowej promującej pierwsze dwa albumy, pracy niemal 24 godziny na dobę, udało nam się zrobić porządną przerwę, kilka miesięcy, zamiast kilku tygodni. Zdecydowaliśmy się wyjechać i wynająć chatkę aby zapewnić sobie odpowiedni kontrast z pokojami hotelowymi. Oczywiście miało to niemały wpływ na napisany tam materiał... To spokój tego miejsca narzucił ton całemu albumowi. Oczywiście nie graliśmy na 100-watowych kolumnach Marshall. Chcieliśmy grać akustycznie, poza tym byliśmy w tej chatce bez prądu, to był czas gitary akustycznej... Po ciężkim, intensywnym nastroju koncertowania który odzwierciedla surowa energia drugiego albumu, to było zupełnie inne uczucie[4].

Robert Plant miał podobne spostrzeżenia:

[Bron-Yr-Aur] było fantastycznym miejscem pośrodku niczego, zupełnie bez wyposażenia - to był sprawdzian, tego, co potrafimy zrobić w takim środowisku. Do tego czasu zdążyła nas ogarnąć obsesja zmian, a wspaniałą rzeczą było to, że byliśmy w stanie stworzyć duszpasterską stronę Led Zeppelin. Jimmy słuchał Daveya Grahama i Berta Janscha i eksperymentował z różnymi strojeniami, podczas gdy ja kochałem Johna Faheya. Było to zatem dla nas bardzo naturalne miejsce[5].

Po przygotowaniu materiału, który mógł pojawić się na albumie, do Page’a i Planta dołączyli John Bonham i John Paul Jones w Headley Grange, zniszczonej posiadłości w East Hampshire, by przećwiczyć utwory. Ze swoją relaksującą atmosferą i wiejską okolicą Headley Grange podobała się zespołowi jako alternatywa dla dyscypliny typowego studia nagraniowego. [6]

Sesje nagraniowe do albumu odbywały się w seriach w maju i lipcu 1970 zarówno w Headley Grange jak i Olympic Studios w Londynie. Część prac odbywała się w Island Records, w Basing Street Studios w Notting Hill w Londynie w sierpniu, następnie miksowane w Ardent Studios w Memphis we wrześniu 1970 podczas 6. amerykańskiej trasy koncertowej[2]. Album został wyprodukowany przez Page’a, a zaprojektowany przez Andy’ego Johnsa i Terry’ego Manninga.

Kompozycja
Jak zauważono wcześniej, Led Zeppelin III nakreślił zamianę stylu z hard rockowej kapeli z późnych lat 60. Led Zeppelin zmienił się w elektryczny, folk rockowy zespół inspirowany często muzyką akustyczną[2]. Owe inspiracje zdecydowanie rzadziej słychać w poprzednich albumach, jednak w tym, podobnie jak i następnych, położono na nie duży nacisk. Led Zeppelin III różni się też od poprzednich albumów w kontekście powstawania utworów. Dominacja Page’a w dziedzinie komponowania, widoczna w Led Zeppelin i Led Zeppelin II, ustąpiła miejsca bardziej demokratycznemu podejściu, za sprawą którego wszyscy czterej członkowie grupy wnosili swoje pomysły i kompozycje do utworów, co stało się typowym dla kolejnych albumów[2].

Album zawiera dwa utwory, które na wiele lat zagościły w koncertowym repertuarze Led Zeppelin: „Immigrant Song” i „Since I've Been Loving You”. Pierwszy z nich, napisany przez Page’a i Planta, opowiadający o inwazji wikingów na Anglię, został zainspirowany przez wcześniejsze występy Led Zeppelin na żywo w Islandii. „Since I've Been Loving You” to grany w tonacji C-moll blues, będący szczerym uzewnętrznieniem uczuć każdego z członków zespołu, ich wzajemnych relacji. Stał się koncertową wizytówką bluesowej odmiany zespołu, zastępując tym samym „I Can't Quit You Baby” z Led Zeppelin.

Na albumie znalazły się również rockowe utwory, takie jak „Celebration Day”, „Out of the Tiles”, „Friends” czy akustyczne, jak: „Bron-Y-Aur Stomp”, „Tangerine” i „That's the Way”, będący przełomem, zdaniem Page’a, dla nadal rozwijającego się Roberta Planta[7]. Gallows Pole jest odświeżoną wersją tradycyjnej folkowej piosenki „The Maid Freed from the Gallows”. Album kończy „Hats Off to (Roy) Harper”, utwór zadedykowany dla wpływowego rówieśnika zespołu i przyjaciela, Roya Harpera, uhonorowując jego pracę i ugruntowując korzenie Led Zeppelin w muzyce akustycznej.

Tracklista:
LP 1: Original Album
Strona A:
A1 Immigrant Song 2:26
A2 Friends 3:55
A3 Celebration Day 3:29
A4 Since I've Been Loving You 7:25
A5 Out On The Tiles 4:04

Strona B:
B1 Gallows Pole 4:58
B2 Tangerine 3:12
B3 That's The Way 5:38
B4 Bron-Y-Aur Stomp 4:20
B5 Hats Off To (Roy) Harper 3:41

LP 2: Companion Audio
Strona C:
C1 The Immigrant Song (Alternate Mix) 2:25
C2 Friends (Track - No Vocal) 3:43
C3 Celebration Day (Alternate Mix) 3:18
C4 Since I've Been Loving You (Rough Mix Of First Recording) 7:16
C5 Bathroom Sound (Track - No Vocal) 4:00

Strona D:
D1 Gallows Pole (Rough Mix) 5:17
D2 That's The Way (Rough Mix With Dulcimer & Backwards Echo) 5:22
D3 Jennings Farm Blues (Rough Mix Of All Guitar Overdubs That Day) 5:54
D4 Key To The Highway / Trouble In Mind (Rough Mix) 4:05