KYLIE MINOGUE Impossible Princess (Violet Marble Vinyl) LP LTD

Pomimo znikomego sukcesu komercyjnego "Impossible Princess" to moim zdaniem najlepszy album Kylie. Jak dobrze pamiętam premiera albumu była przekładana wielokrotnie. Wszystko wynikało z niedomówień na linii z wytwórnią, a na sam koniec przesunięto premierę przez śmierć księżnej Diany. Można powiedzieć, że nad albumem wisiało pewnego rodzaju fatum. Wydaje mi się, że właśnie wszystkie te perturbacje wydawnicze przyczyniły się do słabszej sprzedaży? Możemy gdybać i się zastanawiać, ale zawartość muzyczna tego krążka nie podlega żadnej dyskusji. Kylie postanowiła nagrać album alternatywny. Osobiście widzę w tym swojego rodzaju kontynuację i rozwiniecie pomysłów z jej poprzedniego albumu "Kylie Minogue" (1994). Szczerze to jej twórczość z 1994 - 2001, to dla mnie ideał współczesnego popu, czy też później współczesnego disco. Uwielbiam te cztery krążki i często do nich wracam. Jednak mimo wszystko to "Impossible Princess" jest esencją jej eksperymentów i muzycznych poszukiwań. Już sam początek albumu "Too Far" to przepiękny "strzał". Lekko drum n bassowy podkład, chaotyczne klawisze i głos, a raczej narracja Kylie, którą wprowadza nas w świat tego albumu. Mamy tutaj mix współczesnych trendów muzyki alternatywnej, czy też elektronicznej. Wydaje mi się, że Kylie w pewien sposób poszła tropem Madonny z albumów "Erotica" oraz "Bedtime Stories", ale nie ma w tym mowy o kopiowaniu jej stylu. Chodzi w tym wszystkim bardziej o eksploracje nowych możliwości i wyjścia z "bezpiecznej strefy". Wystarczy "rzucić uchem" na numer "Breathe". Jest tym vibe Madonny, są elementy trip hopu, ale też słychać, że mamy nadal do czynienia z Kylie Minogue i jej wizją muzyki. Skoro wspominamy o tym gatunku, to prawdziwą "tripową" perłą tego albumu jest jednak "Through The Years". Jak brzmiałoby Portishead z wokalem Kylie? Właśnie tak... Warto zwrócić uwagę, że Kylie "flirtuje" na tym albumie również z muzyką rockową. Muszę przyznać, że wypada w tym wcieleniu idealnie. Takie numery jak chociażby nagrany z James z Manic Street "Some Kind of Bliss"Preachers, czy też "Did It Again" to coś czego się nikt nie spodziewał, ale też automatycznie pokochał. Zwracam uwagę zwłaszcza na ten drugi "song", który spokojnie mógłby znaleźć się w repertuarze Garbage. Jeśli natomiast chcecie bardziej drapieżnej, bardziej dyskotekowo-tanecznej Kylie, to również znajdziecie tutaj coś dla siebie. Numery jak "Drunk" czy "Say Hey" to esencja muzyki klubowej z tego okresu, w której Pani Minogue odnalazła się idealnie. "Impossible Princess" to bez wątpienia doskonały pop, pełen zaskakujących eksperymentów i zmian artystycznego oblicza Minogue. Uważam, że muzyka tu zawarta jest dużo ciekawsza i bardziej wciągająca, niż jej współczesne produkcje, które są odcinaniem kuponów od spektakularnego sukcesu "Fever". Cieszy mnie również fakt, że słuchacze wraz z biegiem czasu zrozumieli to, iż ten album to prawdziwa perełka w jej dyskografii.

Tracklista:

Too Far 4:43
Cowboy Style 4:44
Some Kind Of Bliss 4:07
Did It Again 4:22
Breathe 4:38
Say Hey 3:37
Drunk 3:59
I Don't Need Anyone 3:13
Jump 4:03
Limbo 4:05
Through The Years 4:20
Dreams 3:45