SLIPKNOT All Hope Is Gone 2LP Orange

Chyba najbardziej kontrowersyjny album Slipknot i jednocześnie ostatni w oryginalnym składzie.

Dlaczego ten czwarty album, tak mocno podzielił słuchaczy Knota? Odpowiedź jest prosta, chodziło o ciężar, a dokładniej zarzuty dotyczące jego braku. Nie, Slipknot nie zaczął grać tu muzyki popowej, ale odszedł od stylu z "Iowa" i jednocześnie pogrzebał marzenia fanów o kolejnym metalowym ciosie zespołu. O ile intro ".execute." oraz następujący po nim "Gematria (the Killing Name)" są utrzymane w duchu starych płyt, to później już jest zupełnie inaczej. Więcej tu przebojowości, radiowych refrenów, niż growlowania, czy jazgotu gitar, którego nie powstydziłby się Slayer. Już na "Vol. 3" Slipknot pokazał, że bardziej zależy im na rozwoju, à la Faith No More, niż bycia kapelą stricte metalową grającą dla przypadkowych ludzi. Jak dla mnie ten kierunek i takie podejście odpowiadało i to bardzo. Nigdy nie miałem problemu z tym, że ktoś gra raptem lżej, czy ciężej, ważne, aby robił to dobrze. Jednak scena metalowa, z której gwardia "starych kuców" wykluczyła Slipknot już dawno, nie jest aż tak wyrozumiała. Kapela ma nagrywać przez lata albo swój debiut, albo demówkę i tyle, a jak się nie podoba to won! Tak też stało się ze Slioknot i wieloma innymi kapelami, które odniosły spektakularny sukces, w przeciwieństwie, do ów znawców i "rycerzy" metalu.