METALLICA Garage Inc. 3LP

Czuję, jakby to było wczoraj. Wróciłem zmęczony do domu, po lekcjach, z których nic do dziś nie pamiętam. W domu czekała na mnie niespodzianka w postaci podwójnej kasety od zespołu, który w tym czasie był u mnie na tapecie. Niestety nie było to „Ride” ani „And Justice”, ale za to była nowość, czyli „Garage Inc.” Plus minus wiedziałem o co w tym wydawnictwie chodzi. Widziałem już jakieś koncerty na Vivie, czy klipy, które promowały ten album i chyba to, że nie były to ich numery i tyle. Rozpakowałem kasetę z folii i odpaliłem. Oczywiście szalałem od pierwszych dźwięków.

Nie ważne, że to nie są ich numery, ważne, że oni je grają! Muza leciała na full, mama smażyła kotlety na obiad, a ja dokładnie oglądałem harmonijkę z fotami i tekstami. Album ten okazał się dla mnie przepustką do świata muzyki, zespołów, czy utworów, których nie znałem wcześniej. Zostałem zabity chociażby „It's Electric”, więc z automatu zacząłem poszukiwania innych nagrań Diamond Head. Uwielbiam tę wersję do dziś, a do DH mam szacunek. Podobnie było z „Sabbra Cadabra” od Black Sabbath. Ich akurat znałem i katowałem do bólu jakiś czas „Masters Of Reality” z Taktu. Jednak akurat ten numer był dla mnie totalną nowością. Gdy James wszedł z „Feel so good, I feel so fine..” już wiedziałem, że numer ten jest jednym z moich ulubionych tracków Sabbath. Może to dziwne, bo oryginału jeszcze nie znałem, ale było w tym coś magicznego. Każdy kolejny numer sprawiał, że pomimo 11 lat na karku zdawałem sobie sprawę, że jest nadal tyle nieodkrytej muzy przede mną, że szok.

Weźmy taki "Astronomy" od BOC czy „Turn The Page” od Segera. Szczególnie ten drugi numer ten rozłożył mnie na łopatki, podczas tego wieczornego odsłuchu, podobnie zresztą jak tego dnia, kiedy zobaczyłem pierwszy raz klip do tego numeru. Jest w tym nadal prawdziwe cierpienie i smutek, a Metallica zagrała to w taki sposób, że dla mnie to jest oryginalna wersja tego numeru. Uważam, że jest to jeden z najlepszych numerów z tego krążka, dużo lepszy niż ograne do bólu „Whisky In The Jar”. Bardzo polubiłem ich wersję numeru Misfits, czyli „Die, Die My Darling”. Znałem już oryginał, ale uważałem, że ich interpretacja też jest spoko, chociaż Danzig to klasa sama w sobie. Dzięki „Garażom” pierwszy raz poznałem również Nicka Cave’a oraz Mercyful Fate. „Loverman” od Cave’a wbił mnie w ziemię swoim przytłaczającym, dusznym klimatem, a „MF” sprawiło, że poznałem ten band i zostałem ich fanem. Za to wielkie dzięki, gdyż nie wyobrażam sobie świata muzyki metalowej bez Mercyful czy samego Kinga. Druga kaseta to były archiwalne nagrania, które sprawiły mi również wielką radość jako dla młodzika, który wchodził w świat heavy metalu i samej Metalliki.

Znów było Misfits, ale z większym wigorem i punk rockiem w sercu. Było Queen, które kojarzyłem tylko z „We Are The Champions” i moje kolejne odkrycie, czyli Budgie. Wydaje mi się, że ich wersja „Breadfan" dla wielu była pierwszym zetknięciem się z tym ikonicznym bandem. Ile godzin przeskakałem na tapczanie z walkamanem w łapie czy też ile solówek zagrałem na niewidzialnej gitarze przy tym numerze, to nie mam pytań.

Ostatnimi czasy znów wróciłem do słuchania kaset, czy to na wieży czy na odnowionym walkmanie. Wspomnienia i emocje jakie kryją się w tym albumie i kasecie, którą mam do dziś są niesamowite! Tak jak wspomniałem, „Garage Inc.” było moją przepustką do innego świata. Mam wielki sentyment do tego albumu i uwielbiam go od początku do końca. Nie ważne, czy Metallica nagrywa dziś dobre albumy, czy nie. Dla mnie na zawsze pozostaną jednym z tych zespołów, bez którego moje dzieciństwo byłoby ubogie.

Tracklista:

A1 Free Speech For The Dumb
A2 It's Electric
A3 Sabbra Cadabra
A4 Turn The Page

B1 Die, Die My Darling
B2 Loverman
B3 Mercyful Fate

C1 Astronomy
C2 Whiskey In The Jar
C3 Tuesday's Gone
C4 The More I See

D1 Helpless
D2 The Small Hours
D3 The Wait
D4 Crash Course In Brain Surgery
D5 Last Caress/Green Hell

E1 Am I Evil?
E2 Blitzkrieg
E3 Breadfan
E4 The Prince
E5 Stone Cold Crazy

F1 So What
F2 Killing Time
F3 Overkill
F4 Damage Case
F5 Stone Dead Forever
F6 Too Late Too Late