LED ZEPPELIN Led Zeppelin II LP

Led Zeppelin II – drugi album studyjny brytyjskiej grupy rockowej Led Zeppelin, wydany w 1969. Sesje nagraniowe odbywały się w różnych miejscach w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii, od stycznia do sierpnia 1969. Nad produkcją czuwał gitarzysta Jimmy Page, na albumie po raz pierwszy użyto też technik nagrywania opracowanych przez inżyniera dźwięku, Eddiego Kramera. Led Zeppelin II, poza elementami bluesa i folka, demonstruje ewoluujący styl muzyczny zespołu, cechujący się opartym na gitarowych riffach brzmieniem. Album jest opisywany jako najcięższy w historii grupy.

Płyta osiągnęła komercyjny sukces, stając się pierwszym w historii zespołu, który osiągnął najwyższe miejsce na amerykańskich i brytyjskich listach. Został też nominowany do nagrody Grammy w 1970 za najlepszą okładkę. W 1999 uzyskał status dwunastokrotnej platynowej płyty w Stanach Zjednoczonych po przekroczeniu progu 12 milionów sprzedanych egzemplarzy. W 2003 album został sklasyfikowany na 75. miejscu listy 500 albumów wszech czasów magazynu Rolling Stone.

Longplay powstawał w okresie, gdy Led Zeppelin intensywnie koncertował – od stycznia do sierpnia 1969 – kończąc cztery europejskie i trzy amerykańskie trasy. Każdy utwór został nagrany, zmiksowany i wyprodukowany oddzielnie, w różnych studiach w Wielkiej Brytanii i Ameryce Północnej. Sesje nagraniowe odbywały się w przerwach między koncertami i z tego względu charakteryzowały się pośpiechem i spontanicznością. Basista John Paul Jones wspominał: Dużo koncertowaliśmy. Riffy Page’a były szybkie i wściekłe. Wiele z nich pochodziło prosto ze sceny, szczególnie z długiego, zaimprowizowanego fragmentu „Dazed and Confused”. Zapamiętywaliśmy najlepsze rzeczy i pędziliśmy z nimi do pobliskiego studia.

Projekt okładki wykonał David Juniper, któremu po prostu zlecono wymyślenie czegoś ciekawego. Jego projekt oparty był na fotografii przedstawiającej Jagdstaffel 11 – niemiecką jednostkę myśliwską okresu I wojny światowej, stanowiącą część „Latającego cyrku”, dowodzonego przez Czerwonego Barona. Zdjęcie zostało zabarwione, po czym naniesiono na nie wizerunki twarzy członków zespołu, pochodzące z reklamowej fotografii wykonanej w 1969. Umieszczono też na nim inne twarze – Juniper podał, że jest to Miles Davis lub Blind Willie Johnson, przyjaciółka Andy’ego Warhola (prawdopodobnie Mary Woronov) oraz astronauta Neil Armstrong, chociaż w rzeczywistości był to inny astronauta, Frank Borman. Samolot z oryginalnego zdjęcia zastąpiono konturem sterowca na brązowym tle, stąd album jest też znany pod nazwą „Brązowy Bombowiec”.

Tracklist:
Strona A:
A1 Whole Lotta Love 5:34
A2 What Is And What Should Never Be 4:44
A3 The Lemon Song 6:19
A4 Thank You 4:47

Strona B:
B1 Heartbreaker 4:14
B2 Living Loving Maid (She's Just A Woman) 2:39
B3 Ramble On 4:23
B4 Moby Dick 4:21
B5 Bring It On Home 4:20